به نوعی دفترچه تلفن اینترنت به حساب می آید. کاربران شبکه جهانی وب از طریق نام دامنه npco.net و یا ساخت سایت به اطلاعات روی خط (OnLine) دسترسی پیدا می کنند. ارتباط برقرار کردن مرورگر های شبکه جهانی وب از طریق آدرس های پروتکل اینترنت یا همان (Ip) با یکدیگر، شکل می گیرد. در حقیقت DNS تبدیل کننده نام دامنه به آدرس Ip می باشد یا به عبارتی دیگر نام دامنه را به آدرس IP ترجمه می کند تا مرورگرها توانایی بارگیری منابع مورد نظر را از اینترنت داشته باشند. هر سیستم یا دستگاهی که به دنیای اینترنت متصل می باشد دارای یک IP منحصر به فرد می باشد و ماشین های دیگر یا سیستم های دیگر از همین ویژگی برای پیدا کردن آن در اینترنت استفاده می کنند.
فرآیند واضح DomainNameSystem نام میزبان همانند سئو سایت را به آدرس IP سیستمی مانند 192.168.1.1 تبدیل می کند. همانطور که گفتیم دنیای اینترنت، به هر دستگاهی و یا سیستمی که در محدوده ی خود فعالیت دارد یک آدرس IP منحصر به فرد می دهد که این آدرس برای پیدا کردن دستگاه مورد نظر مناسب می باشد. زمانی که یک کاربر قصد بارگیری یک صفحه وب را در مرورگر خود داشته باشد در حقیقت باید ترجمه ای بین آنچه که در مرورگر خود وارد می کند و آدرس ماشین آلات لازم برای قرار دادن صفحه ی وب مورد نظر، برقرار شود.
DNS recursor: می توان recursor را یک کتابدار تلقی کرد. به عنوان مثال شما نام یک کتاب در یک مکان خاص از کتابخانه را به او می دهید و از او آن کتاب را درخواست می کنید. در حقیقت این سرویس دهنده، سرویس دهنده ای است که به منظور دریافت، درخواست از ماشین های مشتری از طریق برنامه هایی مانند مرورگر های وب پیاده سازی یا طراحی شده است.
Root NameServer: این سرویس دهنده اولین قدم در ترجمه نام Domain به آدرس IP می باشد. در واقع می توان آن را همانند فهرستی از رک های یک کتابخانه محسوب کرد. به عبارتی به عنوان مرجعی برای مکان های خاص دیگر اشاره دارد.
TLD NameServer: این سرویس دهنده یا همان نام سرویس دهنده دامنه سطح بالا، را می توان به عنوان مجموعه خاصی از مواد غذایی در فروشگاه به شمار آورد. این سرویس دهنده مرحله ی بعدی در جستجوی آدرس IP خاص می باشد و در واقع آخرین قسمت از نام میزبان را میزبانی می کند، به عنوان مثال TLD ، آدرس npco.net برابر است با net.
Authoritative nameserver: این سرویس دهنده اگر به آدرس درخواست شده توسط مشتری دسترسی لازم را پیدا کند، آنگاه آدرس IP درخواست شده از مشتری را به DNS یا همان کتابدار معروف می دهد.
به عبارتی هر دوی این مفهوم ها به سرویس دهنده ها ختم می شوند و یا اشاره دارند که در زیر ساخت DNS جدایی این دو امکان پذیر نمی باشد، اما هر کدام نقش مختلفی را افا می کنند و در داخل خط لوله پرسش DNS زندگی می کنند. در حقیقت می توان اذعان داشت که یکی از تفاوت های این به این ترتیب می باشد که DNS بازگشتی در ابتدای جستجو DNS وجود دارد اما DNS معتبر در انتهای آن وجود دارد.
فرآیندی است که به درخواست برگشت خورده، مشتری پاسخ می دهد. روند این فرآیند به شکلی است که زمانی که یک سری از درخواست ها ارسال می شوند برای ردیابی یا بررسی این درخواست ها زمانی صرف می شود و این کار را با یک سری درخواست انجام می دهد تا زمانی که به سرویس دهنده معتبری برای درخواست های ارائه شده دست پیدا کند. باید بگوییم که یکی از مزیت های این فرآیند این است که برای بررسی درخواست های مشتری، در اکثر مواقع نیازی به درخواست های متعدد ندارند.
به عبارتی این فرآیند، به صورتی می باشد که منابع DomainNameServer را نگهداری و مسئولیت آن را بر عهده می گیرد. در حقیقت این سرویس دهنده در آخر زنجیره ی DomainNameServer قرار دارد و وظیفه آن به این شکل می باشد که دسترسی به آدرس درخواست شده توسط مرورگر وب را امکان پذیر می کند نکته ای که در ادامه در مورد این سرویس دهنده باید بیان کنیم به این صورت است که تمام درخواست های ارائه شده را از منابع خود پاسخ می دهد چراکه منبع نهایی برای اکثر درخواست ها خودش می باشد.
