تگ کنونیکال canonical در واقع یک نوع لینک است. این تگ وظیفه قرار گرفتن در صفحه را دارد و می تواند آدرس بهترین نسخه محتوا را به ربات های گوگل معرفی کند. نکته مهم این است که این تگ هیچ تاثیری بر روی نحوه نمایش محتوا و یا حضو و عدم حضور کاربر ندارد. یکی از کاربرد های مهم این تگ جلوگیری از ایندکس شدن صفحاتی با آدرس متفاوت و محتوای یکسان است.
در این شرایط ربات های گوگل تلاش می کنند تا از بین آدرس ها بهترین گزینه را انتخاب کنند و در نتایج جستجو نمایش دهند. در این زما استفاده از تگ canonical به ما این امکان را می دهد تا خودمان نسخه بهتر را به گوگل معرفی کنیم و این موضوع باعث می شود از سردرگمی ربات های گوگل جلوگیری کنیم.
صد در صد برای شما هم این سوال پیش می آید که چطور ممکن است دو صفحه با آدرس های متفاوت یک محتوا یکسان داشته باشند؟ قبل از پاسخ به این سوال بهتر است با انواع مختلف آدرس دهی در کنونیکال آشنا شویم:
1. Self-Referencing: در این نوع آدر تگ کنونیکال و صفحه ای که در آن هستیم یکسان است.
2. Preferred-URL: نسخه پیشنهادی که وجود دارد به یک صفحه دیگر در همان دامنه ارجاع داده شده است.
3. Cross-Domain: نسخه اصلی به یک صفحه از دامنه دیگر منتقل شده است.
در تمام سایت ها شرایط مختلفی برای تولید محتوای تکراری وجود دارد. این اتفاق در تمام سایت ها پیش می آید. در این مقاله با ما همراه باشید تا رایج ترین آن ها را بررسی کنیم.
ممکن است یک صفحه از سایت ما با توجه به شرایط و کاربرد های مختلف آدرس های گوناگونی داشته باشد. نمونه ای از این شرایط می تواند: طراحی یک آدرس برای نسخه موبایل ، استفاده از فریم ورک ، داشتن نسخه print و استفاده rss باشد. این صفحات با یک محتوای یکسان دارای آدرس های متفاوت هستند و برای جلوگیری از این اختلال نیازمند تگ کنونیکال هستند تا بتوانند به نسخه اصلی لینک شوند.
تمام صفحات تشکیل شده در وب می توانند به 4 آدرس مختلف دسترسی داشته باشند. اما ربات های گوگل فقط یکی از آن ها را نمایش نیاز دارند. توجه داشته باشید اگر از این تگ در صفحه ما به درسستی استفاده نشود، ممکن از برخی از صفحات با www و برخی دیگر با حالت های دیگر ایندکس شوند. نکته مهم دیگر تاثیر گذاری بر سرعت ایندکس است. فقط کافی است تا تعداد صفحات خود را در 4 ضرب کنید، بعد متوجه می شوید که سرعت ایندکس شما به چه گونه ای است.
این مشکل بیشتر در فروشگاه های اینترنتی و یا سایت های بزرگ پیش می آید. در این سایت ها جستجو نقش مهمی دارد. یک تکنیک رایج برای فیلتر کردن جستجو وجود دارد. به عنوان مثال وقتی شما تی شرت آبی را سرچ می کنید گزینه color=blue به آدرس شما اضافه می شود و فقط تی شرت های آبی رنگ برای شما نمایش داده می شود.
جهت تولید آدرس های جدید که دارای محتوایی تکراری و یکسان هستند لزوما نبایست مشکل از وب سایت ما و یا زیرساخت تکنیکالش باشد. در برخی مواقع ممکن است از سایر سایت ها یک سری لینک های اشتباه به دست ما برسد. همچنین امکان دارد در تبلیغات از UTM Campaign استفاده شود.
این موضوع سبب می شود صفحه ای از صفحات وب سایتمان با آدرس های گوناگون در دسترس گوگل قرار گیرد. در اینجاست که به تگ کنونیکال توجه پیدا می کنیم و کاربرد تگ کنونیکال از مدل Self-Referencing معلوم می شود. زمانی که یک صفحه را به خودش ارجاع می دهیم می توانیم مانع از آن شویم که صفحات تکراری و مشابه به وسیله آدرسهای داینامیکی که مورد استفاده در لینک سازی خارجی هستند تولید شوند.
ربات های گوگل بعد از آن که با صفحات مختلفی (با محتوای شبیه به هم) رو به رو می شوند می کوشند که بهترین نتیجه را به لحاظ حجم محتوا و کیفیت آن مورد شناسایی قرار داده و در نتایج جستجو برای کاربران به نمایش بگذارند. اما شما فکر می کنید بهترین آدرس از دید گوگل با توجه به چه فاکتورهایی مشخص می گردد؟
صفحه هایی از وب سایت ما که در نقشه سایتمان تعریف شده اند شانس بالاتری نسبت به نسخه های دیگر جهت انتخاب شدن به عنوان بهترین آدرس را دارند. همچنین از نظر گوگل آدرس هایی که نسبت به بقیه بیشتر مورد پیشنهاد قرار گرفته اند گزینه های بهتری به شمار می آیند. علاوه بر این به طور معمول در سیستم های فیلترینگ محتواهای کمتری توسط آدرس های داینامیک در معرض دید کاربران قرار گرفته و به همین دلیل احتمال ضعیفی وجود دارد که به عنوان مرجع انتخاب شوند.
اما چنانچه گزینه هایی به منظور تغییر دادن ترتیب نمایش از قبیل ارزان ترین و... وجود داشته باشد محتوای صفحه های تولیدشده شباهت زیادی به هم داشته و تگ کنونیکال در اینجا اهمیت زیادی خواهد داشت.
